هاردنر رزین اپوکسی، مقاوم و ضدآب هستند که چوبها، فایبرگلاس، فلزات و کامپوزیتهای ساختاری را به هم چسبانده و پوشش میدهند. فهرست این محتوا: پنهان ….
هاردنر رزین اپوکسی، مقاوم و ضدآب هستند که چوبها، فایبرگلاس، فلزات و کامپوزیتهای ساختاری را به هم چسبانده و پوشش میدهند.
سیستمهای اپوکسی عمدتاً برای محافظت در برابر خوردگی و ساختوساز استفاده میشود. چسبندگی عالی به بسترهای فلزی و معدنی طیف وسیعی از کاربردها را امکانپذیر میکند. هاردنر رزین اپوکسی اولین انتخاب برای بسیاری از کاربردها هستند که در آنها چسبندگی و استحکام مکانیکی همراه با الاستیسیته بالا موردنیاز است. درنتیجه سختی گیر بهطور قابلتوجهی خواص پوشش پخت شده را تعیین میکند.
برای دستیابی به تمامی این خواص برجسته و اطمینان از عملکرد بهینه سیستم اپوکسی، یک مرحله حیاتی وجود دارد که اغلب نادیده گرفته میشود: طریقه اندازه گیری رزین و هاردنر. دقت در این مرحله، تضمینکننده واکنش شیمیایی کامل و در نتیجه، دستیابی به حداکثر سختی، چسبندگی و دوام مورد انتظار از رزین اپوکسی است. بدون اندازهگیری صحیح، حتی بهترین مواد اولیه نیز نمیتوانند به پتانسیل کامل خود برسند و ممکن است به جای یک پوشش مقاوم و زیبا، با سطحی چسبنده یا شکننده مواجه شویم.
در ابتداییترین حالت، نصب پوششهای کف اپوکسی شامل ترکیب یک رزین اپوکسی با یک عامل هاردنر است که سپس اجازه داده میشود تا قبل از اعمال روی یک بستر بتنی آماده، با یکدیگر واکنش دهند. بسته به سیستم خاص مورداستفاده، رزین پایه اپوکسی ممکن است شفاف یا از قبل رنگدانه شده باشد. برخی از رزین اپوکسی شفاف اپوکسی دارای بستههای رنگی سازگار هستند که میتوانند برای رنگآمیزی سیستم شفاف در محل کار اضافه شوند.
برخی دیگر از اجزای سنگدانه ویژه برای بهبود ویژگیهای عملکردی خاص مانند مقاومت در برابر ضربه اضافی، مقاومت فشاری یا مقاومت در برابر لغزش استفاده میکنند.(هاردنر رزین اپوکسی)
هر نوع رزین اپوکسی با یک نسبت مشخص از هاردنر فرموله شده است که توسط تولیدکننده تعیین میشود. این نسبت میتواند حجمی (مثلاً ۱ به ۱) یا وزنی (مثلاً ۲ به ۱) باشد. رعایت دقیق این نسبتها از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا هاردنر آغازگر واکنش شیمیایی پلیمر شدن است. در واقع، هر مولکول رزین نیاز به تعداد مشخصی مولکول هاردنر برای اتصال و ایجاد زنجیرههای پلیمری مستحکم دارد. کمبود یا ازدیاد هاردنر این تعادل شیمیایی را برهم میزند و از پخت کامل و صحیح ماده جلوگیری میکند، که میتواند منجر به کاهش مقاومت مکانیکی، عدم چسبندگی کافی و باقی ماندن سطح به صورت چسبنده شود.
هاردنر رزین اپوکسی
رزین های اپوکسی بهخودیخود سیالات بسیار پایداری با ماندگاری نسبتاً طولانی هستند. تنها زمانی که با هاردنر اپوکسی مخلوط شوند میتوانند بهدرستی عمل کنند. اگر روی زمینی بدون سختی گیر اعمال شود، رزین تقریباً برای مدت نامحدود باقی میماند و نمیتواند به یک سیستم کفپوش بادوام تبدیل شود.
برخلاف رنگها که به تبخیر رطوبت متکی هستند تا درنهایت به یکلایه نازک تبدیل شوند، یک پوشش کف اپوکسی با انجام یک واکنش شیمیایی کنترلشده که بین اجزای هاردنر رزین اپوکسی بهدقت کالیبره شده اتفاق میافتد، به ویژگیهای حفاظتی با عملکرد بالادست مییابد.
هنگامیکه عناصر مختلف پوشش کف با یکدیگر مخلوط میشوند، ممکن است برخی از آنها به القایی نیاز داشته باشند که در آن به مدت 15 تا 30 دقیقه باقی میمانند تا به یکدیگر واکنش نشان دهند و اجازه دهند فرآیند شیمیایی قبل از نصب انجام شود. هنوز سیستمهای دیگر ممکن است عمر گلدانی بسیار کوتاهی داشته باشند که نیاز دارند مایع مخلوط بلافاصله روی بستر بتنی آمادهشده پخش شود، زیرا باقی ماندن محصول مخلوط بهعنوان یک جرم در سطل، سرعت واکنش را بیشتر تسریع میکند.
هنگامیکه این اتفاق میافتد، ظرف و محتویات میتوانند بسیار داغ شوند و در برخی موارد حتی درنتیجه فعالیت مولکولی شدید شروع به انتشار دود کنند. درحالیکه اجزای جداگانه ممکن است برای ماهها یا بیشتر در قفسه نگهداری شوند، پس از مخلوط شدن پوشش هاردنر رزین اپوکسی، پیمانکار ممکن است تنها 15 دقیقه فرصت داشته باشد تا مواد ترکیبی را نصب کند. چندین لایه محصول ممکن است نصب شود، با پوشش بعدی که معمولاً در بازه زمانی 4 تا 12 ساعت در یک پنجره روکش مجدد اعمال میشود. روش کاربرد ممکن است بر اساس ترکیب شیمیایی فرمول خاص، ضخامت و زمان پخت متفاوت باشد.
رزین و هاردنرهای اپوکسی، یک اپوکسی همهکاره را تشکیل میدهند که میتواند برای همهچیز از تعمیرات اساسی و طولانیمدت گرفته تا ساخت کامپوزیتهای با کارایی بالا استفاده شود.
هنگامیکه با نسبت مخلوط مناسب مخلوط شوند، رزین اپوکسی و هاردنر به جامد پلاستیکی با استحکام بالا در دمای 72 درجه فارنهایت تبدیل میشوند. پلاستیک بهدستآمده بهشدت به طیف وسیعی از مواد ازجمله چوب، فایبرگلاس و سایر مواد تقویتکننده و فلزات میچسبد. از میان طیف وسیعی از هاردنرها و افزودنیها، ویژگیهای جابجایی و خواص فیزیکی مخلوط اپوکسی خود را متناسب با شرایط کاری و کاربرد پوشش یا اتصال خاص خود انتخاب کنید.
رزین اپوکسی در دو قسمت وجود دارد: رزین و هاردنر. مخلوط کردن رزین و هاردنر باهم باعث واکنش شیمیایی بین این دو میشود و آنها را از مایع به جامد تبدیل میکند. اندازهگیری دقیق و اختلاط کامل برای اطمینان از اینکه رزین اپوکسی شما بهدرستی عمل میکند ضروری است.
دنیای رزینهای اپوکسی پر از خلاقیت و کارایی است، اما زیبایی و استحکام نهایی پروژههای شما تا حد زیادی به یک مرحله حساس و حیاتی بستگی دارد: اندازهگیری دقیق رزین و هاردنر. این فرآیند صرفاً ریختن دو مایع در کنار هم نیست؛ بلکه یک واکنش شیمیایی کنترلشده است که نیازمند دقت بالا میباشد. کوچکترین خطا در نسبتها میتواند به نتایجی ناخواسته مانند عدم پخت کامل، سطوح چسبنده یا محصولات شکننده منجر شود.
رزین اپوکسی و هاردنر در کنار هم یک سیستم پلیمری را تشکیل میدهند. هاردنر، مادهای است که با رزین واکنش داده و زنجیرههای پلیمری را ایجاد میکند که منجر به سخت شدن و پخت کامل میشود. این نسبت معمولاً توسط تولیدکننده مشخص میشود و دقیقاً مهندسی شده است تا هر مولکول رزین فرصت واکنش با مولکولهای هاردنر را داشته باشد. تصور کنید این فرآیند مانند پازلی شیمیایی است؛ هر قطعه (مولکول) باید جای خود را پیدا کند. اگر هاردنر کمتر از حد تعیین شده باشد، همه قطعات رزین جای خود را پیدا نمیکنند و نتیجه یک ماده نیمهپخته، چسبنده و سست خواهد بود که نه استحکام لازم را دارد و نه زیبایی مورد انتظار را. از طرفی، اگر هاردنر بیش از حد اضافه شود، ماده اضافی که نتوانسته با رزین واکنش دهد، میتواند به سطح کار مهاجرت کرده و لایهای روغنی یا مومیشکل ایجاد کند که علاوهبر ظاهری نامطلوب، میتواند به مرور زمان باعث شکنندگی و کاهش مقاومت نهایی پروژه شما شود. در هر دو حالت، زحمات شما به ثمر نخواهد نشست.
برای اطمینان از بهترین نتیجه، دو روش اصلی برای اندازهگیری رزین و هاردنر وجود دارد که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند:
این روش، که برای پروژههای کوچکتر و کارهایی که نیاز به دقت بسیار بالا ندارند، کاربردی است، شامل استفاده از پیمانههای مدرج پلاستیکی یا سرنگهای دقیق است. اگرچه ظاهراً ساده به نظر میرسد، اما برای به حداقل رساندن خطا و دستیابی به بهترین نتیجه، توجه به جزئیات ضروری است:
این روش، که به عنوان دقیقترین و قابلاعتمادترین راه برای ترکیب رزین و هاردنر شناخته میشود، برای تمامی پروژهها، به خصوص کارهای هنری حساس و قطعات مهندسی، اکیداً توصیه میگردد. اندازهگیری وزنی، به دلیل استقلال از تغییرات حجم ناشی از دما و حبابهای هوا، خطای بسیار کمتری دارد. برای این منظور، نیاز به یک ترازوی دیجیتال دقیق (با دقت حداقل ۰.۱ گرم) خواهید داشت:
پس از آنکه با دقت تمام رزین و هاردنر را اندازهگیری کردید، مرحله بعدی به همان اندازه حیاتی است: مخلوط کردن صحیح. حتی دقیقترین اندازهگیری نیز اگر با یک اختلاط کامل همراه نباشد، به نتیجه مطلوب منجر نخواهد شد.
مخلوط کردن باید به آرامی و با دقت انجام شود. هدف این است که رزین و هاردنر به طور یکنواخت با هم ترکیب شوند، نه اینکه حبابهای هوا زیادی وارد مخلوط شوند. برای این کار:
پس از مخلوط کردن، واکنش شیمیایی آغاز میشود و رزین شروع به گرم شدن و غلیظ شدن میکند. این زمان که به آن “Pot Life” یا زمان کاربری میگویند، محدود است. بلافاصله پس از اختلاط کامل، شروع به استفاده از مخلوط کنید. باقی ماندن حجم زیادی از رزین مخلوط شده در یک ظرف کوچک، سرعت واکنش را به دلیل تجمع گرما افزایش میدهد و زمان کاربری شما را به شدت کاهش میدهد.
برای تبدیل طریقه اندازه گیری رزین و هاردنر از یک مرحله گیجکننده به یک فرآیند قابلکنترل و دقیق، داشتن ابزار مناسب اهمیت حیاتی دارد. سرمایهگذاری بر روی چند ابزار ساده اما کارآمد میتواند تفاوت بین یک پروژه موفق و یک نتیجه ناامیدکننده باشد.
همانطور که اشاره شد، اندازهگیری وزنی دقیقترین روش است. برای این منظور، یک ترازوی دیجیتال با دقت بالا (ترجیحاً ۰.۱ گرم یا کمتر) ضروری است. هنگام انتخاب ترازو، به نکات زیر توجه کنید:
یک ترازوی خوب، سرمایهگذاری کوچکی است که از هدر رفتن مواد گرانقیمت و صرف زمان اضافی جلوگیری میکند و اطمینان میدهد که نسبتهای مخلوط همیشه بینقص هستند.
در حالی که اندازهگیری وزنی برتری دارد، پیمانههای مدرج پلاستیکی یا سیلیکونی و سرنگهای دقیق نیز در برخی موارد کاربردی هستند، خصوصاً برای حجمهای کوچکتر یا زمانی که نسبت حجمی توسط تولیدکننده توصیه شده است.
مهم این است که همیشه به یاد داشته باشید که اندازهگیری حجمی مستعد خطای بیشتری است و باید با دقت مضاعف انجام شود.
حتی با داشتن بهترین ابزار و آگاهی از طریقه اندازه گیری رزین و هاردنر، خطاهای انسانی همچنان میتوانند رخ دهند. با رعایت چند نکته کلیدی، میتوانید این خطاها را به حداقل برسانید و نتایج قابلاطمینانی به دست آورید.
تغییرات دما میتواند تأثیر قابلتوجهی بر ویسکوزیته (غلظت) رزین و هاردنر داشته باشد. مواد سردتر غلیظتر هستند و ممکن است هنگام اندازهگیری حجمی، حبابهای بیشتری را در خود محبوس کنند که منجر به خوانش نادرست میشود. همیشه اطمینان حاصل کنید که هر دو جزء قبل از استفاده، به دمای اتاق (تقریباً ۲۰-۲۵ درجه سانتیگراد) رسیدهاند. این کار نه تنها اندازهگیری را دقیقتر میکند، بلکه به ترکیب آسانتر و همگنتر مواد نیز کمک میکند و ریسک حبابزدایی را کاهش میدهد.
یکی از رایجترین خطاهای اندازهگیری حجمی، خطای پارالاکس یا خطای دید است؛ زمانی که شما از زاویه اشتباهی به خطوط مدرج نگاه میکنید. همیشه سطح مایع را همتراز با چشم خود بخوانید. در مورد ترازوهای دیجیتال، حتماً قبل از هر بار استفاده، از کالیبره بودن آن اطمینان حاصل کنید. برخی ترازوها نیاز به کالیبراسیون دستی دارند، در حالی که برخی دیگر خودکار هستند. یک ترازوی کالیبره نشده میتواند منجر به اندازهگیریهای نادرست و در نهایت، خرابی پروژه شود.
هرگونه رطوبت، گرد و غبار، یا بقایای مواد شیمیایی قبلی در ظروف اندازهگیری یا ابزار همزن میتواند با رزین و هاردنر واکنش نشان دهد و بر فرآیند پخت تأثیر منفی بگذارد. همیشه از ظروف و ابزارهای کاملاً تمیز و خشک استفاده کنید. این یک قدم کوچک است اما تأثیر بزرگی بر کیفیت نهایی کار شما دارد.
فرآیند اندازهگیری و مخلوط کردن رزین اپوکسی نیازمند صبر و حوصله است. عجله در ریختن مواد، خوانش سریع مقیاسها، یا هم زدن ناکافی میتواند منجر به اشتباهاتی شود که جبرانناپذیرند. به خودتان زمان کافی بدهید تا هر مرحله را با دقت و آرامش انجام دهید. به یاد داشته باشید که “عجله کار شیطان است” و در دنیای اپوکسی، این به معنای یک پروژه خراب شده است.
هر تولیدکننده رزین اپوکسی، نسبت خاصی را برای ترکیب رزین و هاردنر خود تعیین میکند. این نسبت، نتیجه تحقیقات و مهندسی دقیق شیمیایی است تا بهترین خواص فیزیکی و شیمیایی از محصول نهایی حاصل شود. درک صحیح این نسبتها و نحوه بیان آنها، گام مهمی در طریقه اندازه گیری رزین و هاردنر است.
سازندگان معمولاً نسبتهای مخلوط را به دو صورت اصلی بیان میکنند:
همیشه برچسب محصول و برگه اطلاعات فنی (TDS) را به دقت مطالعه کنید تا نوع نسبت مورد نیاز و مقادیر دقیق را متوجه شوید. هرگونه حدس و گمان در این مرحله میتواند به فاجعه منجر شود.
گاهی اوقات، خصوصاً در فرمولاسیونهای صنعتی، ممکن است با اصطلاح PHR (Parts Per Hundred Resin) مواجه شوید. این بدان معناست که برای هر 100 واحد وزنی از رزین، چه مقدار از هاردنر باید اضافه شود. مثلاً، اگر هاردنر دارای 30 PHR باشد، برای 100 گرم رزین، 30 گرم هاردنر نیاز است. این یک شکل تخصصیتر از بیان نسبت وزنی است و اهمیت مطالعه دقیق دستورالعملهای سازنده را بیشتر نمایان میکند.
با رعایت این نکات و درک عمیقتر اصول اندازهگیری، میتوانید با اطمینان خاطر بیشتری به سراغ پروژههای اپوکسی خود بروید و از نتایج حرفهای و بادوام لذت ببرید.
با در نظر گرفتن اصول کلی طریقه اندازه گیری رزین و هاردنر که پیشتر به آن اشاره شد، اکنون به سه گام ساده و مؤثر برای اندازهگیری و مخلوط کردن این مواد میپردازیم تا از پخت کامل و بینقص پروژههای خود اطمینان حاصل کنید:
تعیین کنید که چه مقدار رزین اپوکسی نیاز دارید.
رزین و هاردنر را با دقت اندازهگیری کنید.
به مدت 3 دقیقه کاملاً مخلوطکنید و هنگام هم زدن کنارهها و کف آن را بتراشید.
آرترسین یک رزین اپوکسی با براقیت بالا است که بهطور خاص برای ارائه آثار هنری طراحیشده است.
مرحله 1: تعیین کنید که چه مقدار آرت رزین نیاز دارید.
مرحله 2: آرت رزین خود را بهدقت اندازهگیری کنید.
آرت رزین یک رزین اپوکسی 1:1 است و برای کاتالیز و پخت به مقادیر مساوی از رزین و هاردنر نیاز دارد. بعدازاینکه سطح کار خود را آماده کردید و مشخص کردید چه مقدار آرت رزین نیاز دارید، مقدار دقیق حجمی رزین و هاردنر را در یک فنجان پلاستیکی با خطوط اندازهگیری بهخوبی مشخصشده بریزید.
اندازهگیری دقیق! افزودن بیشازحد هاردنر رزین اپوکسی واکنش شیمیایی را تغییر میدهد و مخلوط بهدرستی عمل نمیکند.
مرحله 3: آرت رزین خود را به مدت 3 دقیقه مخلوطکنید.
هنگامیکه مقادیر صحیح رزین و هاردنر را اندازهگیری کردید، ادامه دهید و آنها را مخلوطکنید. باید کاملاً مخلوطکنید، حداقل برای 3 دقیقه کامل. در حین مخلوط کردن، کنارهها و کف ظرف را بخراشید. رزینی که بهطور نامناسب مخلوط شده به طرفین و پایین چسبیده است، کاتالیز نمیشود و درنتیجه درمان نمیشود و لکههای چسبندهای در رزین شما باقی میماند که سفت نمیشوند.
اگر حباب ظاهر شد، نگران نباشید…
شما میتوانید بهراحتی و بهطور مؤثر پس از ریختن و پخش رزین با استفاده از مشعل، آنها را از بین ببرید.
پس از مخلوط کردن، حدود 45 دقیقه فرصت دارید تا رزین و حبابهای مشعل را پخشکنید تا شروع به غلیظ شدن و خشک شدن کند.
هاردنر اپوکسی| هاردنر رزین اپوکسی
هاردنر رزین اپوکسی را در دمای اتاق نگهداری کنید. ظروف را بسته نگهدارید تا از آلودگی جلوگیری شود. با ذخیرهسازی مناسب، رزین اپوکسی و هاردنرها باید برای سالیان طولانی قابلاستفاده باقی بمانند. پس از مدت طولانی نگهداری، دقت اندازهگیری پمپهای اپوکسی خود را بررسی کنید. یک دسته کوچک اپوکسی (3 بار پمپ رزین و 3 بار پمپ هاردنر) مخلوطکنید، یک دقیقه کامل هم بزنید و مخلوطکنید. اپوکسی باید در بازه زمانی ذکرشده در قوطی هاردنر برای دمای محیط کار شما به یک ماده جامد تبدیل شود؛ که به شما امکان میدهد بدانید که رزین اپوکسی و هاردنر شما آلوده نشده است و برای استفاده در پروژه شما مناسب است
باگذشت زمان، رزین اپوکسی کمی ضخیم میشود، بنابراین در هنگام مخلوط کردن نیاز به مراقبت بیشتری دارد. چرخههای مکرر انجماد/ذوب در طول ذخیرهسازی ممکن است باعث کریستالیزه شدن رزین شود. اگر این اتفاق افتاد، بهسادگی قوطی رزین را تا 125 درجه فارنهایت گرمکنید و هم بزنید تا کریستالها حل شوند.
هاردنر رزین اپوکسی ممکن است با افزایش سن تیره شوند، اما خواص فیزیکی خشکشده تحت تأثیر رنگ قرار نمیگیرند. اگر میخواهید از هاردنرهای بسیار قدیمی و جدید در همان پروژه استفاده کنید، در صورت شفاف بودن، از تغییر رنگ احتمالی آگاه باشید.
همانطور که پیشتر تأکید شد، طریقه اندازه گیری رزین و هاردنر و سپس مخلوط کردن آن با نسبت صحیح، شالوده اصلی دستیابی به یک نتیجه ایدهآل در پروژههای اپوکسی است. دقت در این مراحل تعیینکننده دوام، استحکام و زیبایی نهایی کار شما خواهد بود.
بسیار حیاتی است که رزین اپوکسی و هاردنر را دقیقاً با نسبت صحیح توزیع کنید. لازم به ذکر است که تغییر مقدار هاردنر، هرگز به معنای کنترل سرعت پخت نیست؛ بلکه تنها میتواند منجر به ایجاد یک مخلوط اپوکسی شود که هرگز بهطور کامل پخت نمیشود و در نتیجه، خواص فیزیکی مطلوب آن به شدت کاهش مییابد. همواره به اطلاعات نسبت مخلوط که روی برچسب هاردنر و برگههای اطلاعات فنی محصول شما موجود است، مراجعه کنید.
برای اندازهگیری رزین و هاردنر، میتوانید با دقت از روشهای حجمی یا وزنی استفاده کنید، به شرطی که هر جزء را در یک ظرف تمیز و مناسب بریزید. اما قلب فرآیند، مخلوط کردن است. هنگام مخلوط کردن، اپوکسی را حداقل به مدت دو دقیقه و با حوصله هم بزنید تا مطمئن شوید که هر دو جزء کاملاً با هم ترکیب شدهاند. در دماهای سردتر، به دلیل افزایش ویسکوزیته، ممکن است نیاز باشد اپوکسی را مدت بیشتری مخلوط کنید. نکته کلیدی این است که در حین مخلوط کردن، حتماً کنارهها، پایین و گوشههای داخلی ظرف را با ابزار همزن خود بتراشید. این کار از باقی ماندن بخشهای مخلوط نشده جلوگیری میکند و تضمینکننده یک واکنش شیمیایی یکنواخت و پخت کامل خواهد بود.
بار جدید شیمی افسون رسید
